2016 yılını gene pek çok kayıpla geçirdik. Yazımı yazmaya yılın son haftası başlayıp ancak bu hafta bitirip de servis edebiliyorum.
Kayıpların böyle can yakmadığı bir yıl olur inşallah 2017.
13 Ocak 2017
Şu 2016 kötü bir yıl oldu. Pek çok kayıplar yaşadık. Hem de beklenmedik. Bu yazıyı yazmama neden de hafta başı kaybettiğimiz George Michael. Üniversite yıllarımda WHAM grubunun elemanı olarak tanıştığım ve ilk bilgisayar oyunlarım esnasında yanı başımda çalmakta olan kendimin radyodan çektiği veya kasetçiden aldığımız toplama kasetlerin değişmez elemanı Michael. Yaşı benzemesin ama yaşıtmışız müteveffa ile.
Kategorilere ayırmak durumunda kaldığım, topluma mâl olmuş kişileri aşağıya sıraladım. Çoğunu iyilikle çok azını da yazarken bile acaba yazıp anmaya değer mi diyerek andıklarım:
Gösteri Sanatçıları: GÖNÜL ÜLKÜ ÖZCAN, TARIK AKAN, NEZİH TUNCAY, OYA AYDOĞAN, ERDAL TOSUN, ROMALI PERİHAN, İSRAFİL KÖSE, TANJU GÜRSU, METE DÖNMEZER (kaynanalarda şoför).
Gönül Ülkü’yü zaten eşi Gazanfer Özcan’dan dolayı pek bir severken, Yalan Dünya dizisinde çizdiği o müthiş Anane karakteri ile kısacık göründüğü zaman da bile müthiş birikimini hissedebiliyordunuz.
Tarık Akan için söylenecek çok söz olduğundan zaten onun için bir Cuma yazımı ayırmıştım.
Nezih Tuncay da Devekuşu Kabare tiyatrosu ile tanıdığım bir tiyatro emekçisiydi. TRT denetimini anlatan “MİNİK KELEBEK” skeci unutulabilir mi hiç (https://www.youtube.com/watch?v=sxqHq8roVYM). son olarak DELİHA filminde küçük hoş bir rolde karşımıza çıkmıştı.
Oya Aydoğan ve Erdal Tosun da gene Cuma yazılarına konu olmuş ve anlamsız kazalar sebebiyle aramızdan ayrılmışlardı. Romalı Perihan da kendisini her ne kadar kafamda vamp kadın sanatçı olarak biçimlendirmiş olsam da, bildiği 5 dil ve özellikle Avrupa’da hem sıkı bir sopranoymuş hem de sosyetenin aranan simalarından biriymiş.
İsrafil Köse de, kendisini ilk tanıdığım Emret Komutanım dizisinden beri bir sinema emekçisi olarak pek çok filmde Laz uşağı rollerinde rastladığım bir karakterdi, gene bir trafik kazasında hayatını kaybetmişti.
Geçtiğimiz senelerde Nöri ve Nöriye Kantar’ın vefatlarıyla azalan Kaynanalar kadrosundan bu kez de Kantar’ın şoförü METE DÖNMEZER hayatını kaybetti. Allah rahmet eylesin.
Yabancı sanatçılar: LEONARD COHEN, PRINCE, GEORGE MICHAEL, DAVID BOWIE, NATALIE COLE, GLEN FREY (Hotel California), Kızıl Ordu Korosu
George Michael’a geri dönersek, cinsel tercihi sebebiyle çok da haz etmesem de, şarkılarına şöyle bir baktım ki neredeyse hepsini, adeta Serdar Ortaç şarkıları gibi biliyorum. Üstelik doğaçlama olarak kafiye uyumu sebebi değil de hepsini defalarca dinlemiş olduğumdan. Zamanında televizyon kanallarının azlığı ve kişisel bilgisayarların yeni çıkmış olması sebebiyle daha revaçta olduğu zamanlarda, arka planda çalan teypteki kasetlerde en az bir George Michael şarkısı varmış ki, o şarkıları tekrar duyduğumda TV’ye bağladığım ZX-Spectrum ve onun yanında program yüklemek için kullandığım teybim gözümde canlandı.
Şarkı olarak dinlemekten çok zevk aldığım ancak laflarını anlamaya çalıştığımda “bırak dağınık kalsın” mantığıyla sözlerin manasıyla (http://ceviri.alternatifim.com/data.asp?ID=137) kafayı takmadan dinlemeye karar verdiğim “Hotel California”nın yazarı Glen Frey de erken denebilecek bir yaşta aramızdan ayrıldı.
Ancak Prince ile karşılaştırıldığında ondan 10 sene daha uzun yaşamış şu yalan dünyada. Prince olarak kendisini tanıdığımdan sonra önce kendisine isim olarak bir sembol almış (aşk sembolü) ve muhtemelen radyo ve TV’lerdeki VJ ve DJ’lere kafayı yedirmiştir.
David Bowie için de ayrı bir paragraf açmam gerekiyor. Daha televizyon yayını 
bile yokken uzaya giden bir uzay aracı içindeki bir astronotun yer üssü ile olan konuşmaları ve sonunda uzayın boşluğunda hakkın rahmetine kavuşmasını anlatan SPACE ODDITY şarkısı ile tanımıştım kendisini. İlginç makyajı ve güzel sesi ile hep eski bir tanıdık olarak yer etti gönlümde, öldüğü zaman da eski bir dostu kaybetmenin derin acısını yaşadım.
Son olarak da elim bir uçak kazasında kaybettiğimiz Kızıl Ordu Korosu da beni derin üzüntüye sokan bir kayıplar grubu oldu. Askerlik hizmetimi yaptığım sıralarda, henüz Demir Perde de yıkılmamış olduğu zamanlarda görevli olarak AKM’de bir konserlerini dinlemiş, dinlerken hayranlığım artmıştı. Ardından Sovyetler Birliği yıkılıp Bağımsız Devletler Topluluğu adını aldıktan sonra eski ciddiyetinden uzaklaşıp daha bir halka indiğinden daha yöresel 
eserlere yer vermeye başladılar. Türkiye’yi ziyaretlerinde “Onuncu Yıl Marşı” ve “Yaylalar, yaylalar” gibi eserleri seslendirdilerse de Olacak O Kadar programında Levent Kırca ve arkadaşlarının Kızıl Ordu korosu taklitleri muhteşemdi.
Sporcular: MUHAMMED ALİ, JOHANN CRUYFF, TURGAY ŞEREN
Muhammed Ali için gene özel bir yazı döşenmiş ve gereken önemi vermiştim.
Aynı şekilde günümüzde “total futbol” olarak adlandırılan eskisine göre daha az zevk veren ama takımları daha başarılı hale getiren bu 
akımın ilk kıvılcımlarını atan kişi ve günümüzün en başarılı kulübü sayabileceğim Barcelona’yı adam eden adam olan Cruyff için de birkaç söz etmek isterim. Kendimi daha yeni tanımaya başladığımda ve televizyon yayınlarının haftada birkaç gün ve günde birkaç saat olduğu zamanlarda Avrupa’dan yayınlanan birkaç maçta farkını hemen farkedebilmiş ve hemen sıkı bir hayranı oluvermiştim.
Berlin Panteri olarak Almanya karşısında alınan galibiyetin “kuşun taşa çarpması” durumunu yaratan Turgay Şeren de benim için önemli spor figürlerinden biri. Ali Sami Alkış’a giydirdiği “Yok ebesinin a… Ali Sami” söylemi ile hak ettiği ünü fazlasıyla edinen Turgay Şeren’e vefatından sonra verilen 2016-2017 Süper Lig sezonu isim payesi alkışlanacak bir durum. Daha önce Süleyman Saba’ya da aynı paye verilmişti.
Sanatçılar: NAŞİDE GÖKTÜRK, ATİLLA ÖZDEMİROĞLU, ERGÜDER YOLDAŞ, ASIM CAN GÜNDÜZ
Amerika’dan gelip o müthiş pozitif enerjisinin kendisinden coşup taştığı adam olarak tanıdığım Asım Can Gündüz de değerini tam olarak bulabilmiş değildi. Mafyanın kendileri için çalmasını reddettiğinden parmaklarını kırmamış olsaydı bir dünya sanatçısı olabilecekken, Türkiye’de ancak Kemal Sunal’ın “Katma Değer Şaban” filmindeki Almancı sanatçı kadar değerlenebilen Asım Can’ın vaktiyle Sevda Demirel ile birlikte boy gösterdiği Türk toplumuna çok da uygun görünmeyen televizyon programı vardı ama örf-anane gibi sebeplerle kısa ömürlü olmuştu.
Eşi Nur’a söylettiği ve zamanındaki müzik akımlarına ters gelen şarkılarını ben pek bir severdim Ergüder Yoldaş’ı. Birilerine kızıp kendini Ada’da inzivaya çektikten sonra ancak birkaç habere konu olmuştu.
Gazeteci-yazar: ÜLKÜ ERAKALIN, HAKKI DEVRİM, YAŞAR NURİ ÖZTÜRK, METE AKYOL
Yaşar Nuri’yi ayrı bir yere koymak lazım, günümüz din kisvesi ardında insanları kandıranların ipliğini pazara çıkardığı için. Muhtemelen kahrından kanser olup erken denebilecek yaşta, verebileceği çok şey varken yitip gitti.
Mete Akyol’u da televizyonun ilk zamanlarından beri tanıyıp hep saygı duymuşumdur.
Hakkı Devrim’i de Okan Bayülgen ile olan uzun soluklu birlikteliğindeki sabrına hayrandım.
Ülkü Erakalın da sinemanın ayaklı tarihi ve son olarak TV-Em’de yayınlanan “Kalplerimiz Seni Unutur mu Yeşilçam” programındaki naif kişiliği ile tanıdım. Yeşilçam’ın en çok film çeken yönetmeniymiş ama gördüm ki pek çoğu 1970 kuşağındaki seks furyası filmlerinden.
Yabancı ünlü: GENE WILDER, ZSA ZSA GABOR, UMBERTO ECO
Gene Wilder benim seyretmiş olduğum, “balık hafızalı” sayılabilecek film seyirciliğimin aklımda kalan 3 ayrı filmiyle kafama kazınmış bir sanatçı. Ölümünden ise ancak bu yazıyı yazarken farkına vardığım için kendisine karşı biraz mahcup hissediyorum. Filmlerinden birinde (Kırmızıl kadın – Woman in red), aşık olduğu kadına karşı ilgisini gizleyen ama ona kahveyi hazırlarken sütü buzdolabından çıkartıp doğrudan koymaktansa, oda sıcaklığı kıvamına geldikten sonra koyması gerektiğini öğreten bir kısım vardır ki müthiştir. Tabi bir de bir sağırı canlandırdığı ve rol arkadaşının bir kör olup “Bana göz kulak ol” haliyle müthiş bir çevirmenlik yapılmış filmi de çok keyiflidir. Kırmızılı kadın filmi de Şener Şen tarafından birebir çevrilirken muhtemelen telif hakları yasası henüz gündemde değildi.
Jo Jo olarak okunduğunu bildiğim zamanının güzellerinden Zsa Zsa hanımın evlendiği pek çok kocasından birinin Türk olduğu nedense bildiğim saçma bilgilerin arasında yer almasına pek bir kızarım. Vakti zamanında Best FM programcısı Cem Arslan’ın bir programında böyle saçma bilgileri bilmesinden ötürü “Kafamın içi fosseptik gibi, lüzumsuz bilgilerle dolu” demesini öyle iyi anlıyorum ki. Ama bu bilgiler olmasaydı muhtemelen CUMA YAZILARI da olamazdı diyorum.
Devlet Adamları: FIDEL CASTRO, KAMER GENÇ, ŞİMON PEREZ, KEMAL UNAKITAN, KORKUT ÖZAL, MUSTAFA KOÇ, HALİS TOPRAK
Fidel Castro biraz daha yaşasaydı herhalde Küba Tıbbının artık değil kanser aşısı bulması, ölümsüzlüğe bile çare bulduğuna inanacaktım. Fidel sonrası Küba’nın değişip değişmeyeceğini ise zaman gösterecektir.
Türk siyasetinin renkli ve uzun soluklu siması Kamer Genç’i Meclis’e fener ile gelişi ve çapkınlık yaparken yakalanışının ardından “Çiçekleri sulama” esprisi ile hatırlayacağım.
Hayatını kaybedenlere Allahtan rahmet, kederli ailelerine de baş sağlığı dilerim.
CUMAYAZILARI 