1 Mart 2013
Televizyonun ülkemizde ilk yayınlanmaya başladığı, daha siyah beyaz günlerdi. Henüz yerli dizi sektörü doğmamış olduğundan Amerikan dizileri seslendirilip yayınlanırdı. (bakınız ek TRT Dizileri dosyası). Bu diziler, kanal seçme gibi bir lüksümüz de olmadığından, herkes tarafından seyredilirdi. TRT’nin de hakkını vermek lazım, daha sonra özel televizyonlar çıktığında rekabet uğruna mecburen yayınlamaya başladığı pembedir, beyazdır veya herhangi bir renktir dizilerden önce hem kaliteli hem de insanı sıkmayan dizilerle karşımıza çıkardı. O zamanlardan aklımda hala kalan “Uzay Yolu” ve “Uzay 1999” dizileri bende teknoloji aşkının ve mühendisliğin temellerini attığı gibi “Komiser Columbo” veya “Söz savunmanın-Avukat Petroçelli” gibi diziler dürüstlüğün erdemini ve ne kadar antin kuntin iş yapsak da sonunda bir yerlerden açık verileceğini gösterdiğinden dürüstlüğün yolunu gösterdiler.
Bu polisiye dizilerden daha sonra üçüncü cins olduğunu öğrendiğimiz ve AIDS hastalığının belki de dünya çapında daha hızlı tanınmasını sağlayan yakışıklı Emniyet Müdürü Rock Hudson’un oynadığı “Mc Millan ve karısı” dizisi bana yaptığımız her işe önem katarak yapmamız gerektiğini dolaylı yoldan anlatmıştı. Dizide yan roller olarak evin sinirli hizmetçisi Mildred ve Mc Millan’ın yardımcısı komiser ENĞAYT vardı ve ben seslendirmenin olaya ne kadar renk kattığını orada öğrenmiştim. Komiserin ağız yapısı sebebiyle onu seslendirme görevi alan Osman Gidişoğlu, R harflerini söyleyemeyen bir tip yaratmıştı. Burada düz sesle konuşsa kimsenin itiraz edemeyeceği bir durum varken, o şekilde konuşması hem karaktere bir yakınlık duymamıza yol açmıştı hem de kendisinin bu işi ne kadar önemsediğini gösteriyordu. Zaten daha sonra pek çok dizi filmin seslendirme yönetmeni olarak karşımıza çıktı. Hatta armut dibine düşer misali, çocuğu da seslendirme yönetmenliği yapmıştı. Ben diziyi seyrederken Komiseğ Enğayt’ın sesini gayet doğal bir şekilde dinlerken daha sonraları bir söyleşisinde seslendirmeye girdiğinde adamın çenesini öyle çıkık görünce bu adam konuşsa konuşsa böyle konuşur diyerek böyle başladığını ve dinleyenlere de sempatik geldiğini söylemişti. Yani bir işi doğru yapınca semeresini aldığımızı göstermişti.
Osman Gidişoğlu’nu bundan bir 10 sene önce Şevval Sam ve Cem Davran ile oynadıkları bir çocuk dizisinde rastlamıştım. Emekli komiser olup meraklı karşı komşuyu oynarken konuya devamlı müdahale eden ve neredeyse evden hiç çıkmayan bu rolü gayet güzel bir şekilde oynamıştı. Ama biraz fazla kilolu oluşu dikkatimi de çekmişti. Ardından bu dizi bittikten uzunca bir süre sonra kendisini bu kez “Çocuklar Duymasın” dizisinde Haluk ile Meltem’in dünürü olarak gördük. Yalnız şişmanlığı bu kez iyice ilerlemiş ve obezitenin doruklarına ulaşmıştı. Çok şirin Denizlili bir karakteri canlandırıyordu ama o cüssesini nasıl hareket ettirebiliyordu hayretler içerisinde kalıyordum. Bir gün kızım Burçak bana “Adamın pipisi ne kadar büyük” dediğinde bir baktım ki koltuğa otururken karşıdan çekilen bir sahnede göbeği bacaklarının arasına inmiş ve kızımın işaret ettiği yeri fazlasıyla kaplayarak görünmez hale getirmişti. (Bu arada şişmanlığın “Evet ben hakikaten şişmanım” dedirten durumu ayakta iken bakıldığında kendisinin görülemediği durumdur).
Geçen Cuma günü “Yaşar ne yaşar ne yaşamaz” oyununa giden arkadaşım Sefa oyunda rol alan Osman Gidişoğlu’nun çok halsiz olup pek çok replik kaçırdığına ve arkadaşlarının arayı kapatmaya çalıştıklarını fark etmiş. Ertesi gün de kendisinin vefat haberini alıp “Son oyununu” seyretmiş olmanın ezikliği ve üzüntüsü içerisinde laf arasında bana bu vefat haberini verince bu hafta için yazacak bir konu buldum derken 2013 yılının ne kadar da çok kişiyi aramızdan ayırdığını fark ettim. Hepsine Allah rahmet eylesin.
* * *
Seslendirme deyince bu işi gene güzelce yapan ve geçtiğimiz senelerde elim bir şekilde aramızdan ayrılan Mümtaz Sevinç’i de anmadan geçemeyeceğim. Gene TRT’nin eski dizlerinde pek çok dizide seslendirme sanatçısı olarak yer alan Sevinç dayımın da yakın arkadaşlarındandı. Bir gün evde kardeşimle “Miami Vice” dizisini seyrederken telefon çalmıştı. Telefonu açan kardeşimin bir anda nutku tutuldu. Çünkü telefondaki ses o anda televizyonda seyretmekte olduğumuz gizli ajan Dedektif Kroket’in sesiymiş. O sıralar İstanbul’a geldiğinde bizde kalan dayımla görüşmek istemiş ama kardeşimi dumura uğratmıştı. Peşinden birkaç televizyon dizisinde oynadıktan sonra kıskanç sevgilisinin ekmek bıçağı darbeleriyle Hakkın rahmetine kavuşmuştu. ARE.
* * *
Gene son zamanlarda kaybettiğimiz Tekin Akmansoy’u da rahmetle analım. TRT’nin gene Siyah Beyaz zamanlarında hepimizi televizyon karşısına oturtabilen ve içimizden birini oynadığı Kaynanalar dizisinin Nöri Gantar’ı aynı dizide oynayan eşi Nöriye’den Leman Çıdamlı‘dan kısa bir süre sonra aramızdan ayrıldı. Son zamanlarda TRT’ye kırgın olduğunu defalarca dile getirmesine karşın vefasız TRT’nin bu sese kulak vermemesinden ötürü kırgın giden Tekin Akmansoy’un hayattaki tek tiplemesi Kayserili zengin Tüccar’ı oynadığı “Köyden İndim Şehire” filmini de unutmak mümkün müdür? Hele ki Kemal Sunal ile Meral Zeren’in bir “Saffet – Emine” repliği vardır ki unutulmaz. Tabi Himmet Ağabeyin (Zeki Alasya) defalarca yeniden başlayarak para sayma sahnesi de gene hafızalarıma kazınmıştır.
* * *
Gene seslendirme sanatçısı Macide Tanır da Şubat ayı kayıplar kervanına katılan ünlülerden oldu. Angela Lansbury denince pek hatırlanamayabilir ama Cinayet Dosyası – “Murder She Wrote” adlı dizideki başrolü seslendiren Macide Tanır’ı sesinden başka bir tek Şehnaz Tango dizisinde seyredebilmiştik. ARE
* * *
Karikatürist Hasan Kaçan’ın kardeşi Metin Kaçan da ölümü 2013’te bulan ünlülerden oldu. Bir yanlış anlaşılmayla hapse düşen ve sanki içeridekilerin hepsinin “sütten çıkma ak kaşık”mış gibi davranıp kendisini şişlemiş olmalarını hatırlarım. ARE
Böyle önemli ve peş peşe gelen kayıpları bu kadar sık yaşamayacağımız sağlıklı günler dilerken yukarıda anmayı unuttuğum veya ihmal ettiğim tüm kayıplara Allahtan Rahmet diliyorum.
CUMAYAZILARI 