22 Temmuz 2016
Öztürk Serengil – Ver Kardeşim
Bir haftadır keyifsiz, anlamsız, ruhsuz bir şekilde neyin niye olduğunu, bir sürü insanın anlamsızca neden hayatını kaybettiğini, neden bir insan avı başlatıldığını anlamaya çalışıyorum. Ama nedense alt alta koysam da, üst üste koysam da bir türlü bir sonuç çıkaramıyorum.
Tam bu umutsuzluk ortamını yaşarken tesadüfen (çünkü bilgisayarımdaki Media Player’dan çalmaya başlatmış olduğum müzikler rastgele modunda idi) çalan bir şarkı ve içindeki yaşama sevinci beni birden bu derin ruh halimden çıkardı aldı.
Arada sırada özellikle Youtube kanalına girip 1980 öncesi şarkıları bulmaya çalışırım ve iddialı bir repertuarım da vardır. Bu şarkılardan birçoğunu dinlerken eski zamanlara gitsem de bir kısmını ise ilk defa dinlemenin keyfine varıyorum. Henüz İstanbul’a taşınmadan önceki İzmir zamanları, İstanbul’a taşındığımız ilk zamanlar, Üniversiteye başladığım zamanları şarkıları dinledikçe hatırlıyorum.
Bahsetmiş olduğum şarkıyı rahmetle andığım ve daha önceki yazılarımda da Öztürk Serengil’in 1972 yılında, Şenay’ın “Sev Kardeşim” adlı şarkısından günümüzün moda deyimiyle kavırladığı şarkıyı dinlerken Serengil’in sesindeki coşkuyu ve her ne kadar biraz müstehcen biraz da muzur olan şarkıyı duyunca acayip keyiflendim. Önce şarkının sözlerini anlamaya çalıştım ama anlayamayınca kutsal bilgi kaynağı Google hazretlerine başvurdum. O da beni önce benim de şarkıyı aldığım Youtube adresine alt satırlarda da bir başka kutsal bilgi kaynağı ekşi sözlüğe yönlendirdi. Allah razı olsun, Şükela isimli bir arkadaş şarkının sözlerini çıkarmış da beni bu dertten kurtardı. Sonra birden bu Cuma yeni yazımı yazmamış olduğumu, muhtemelen tüm Cuma yazıları okurlarının da benimle üç aşağı beş yukarı aynı haleti ruhiyede olacaklarını düşündüğümden hem sözleri hem de şarkıyı paylaşmayı bir borç bildim. Bu vesile ile bu haftalık yazıyı da kotarmış oldum.
Şarkıyı ek olarak bu mesajdan indiremeyenler aşağıdaki link’ten doğrudan internet üzerinden dinleyebilirler.
https://www.youtube.com/watch?v=V207Yjqehi0
Müthiş müthiş müthiş
VER KARDEŞİM
Ver kardeşim, şişeyi ver bana
Koy kardeşim, rakıyı bardağıma
Çek kardeşim, sen de ye iç oyna
At kardeşim, her aksam tekini
Koy kardeşim, çıkar ömrün zevkini
Bak kardeşim, tüm hıyarlara
Mutlular bak şu ineklere
Hırtlığı bırak, sen de yumul güzellere
Hem kumrala hem esmere
Pansumanımızı atalım hep, hep birlikte
Gir kardeşim, gizlice koynuma
Al kardeşim, bir kündeyle altında
Ver kardeşim, cikletini ağzına
Al kardeşim, vezneden avansını
Sat kardeşim, dünyanın anasını
Bak kardeşim, tüm hıyarlara
Dünyaya geldik bir kere
Sakın karılardan kazıkları yeme
Güzelmiş çirkinmiş deme
Gıdıkla hepsini sen de bak keyfine